Er ligt een geneer- en gedoogakkoord.

Een blijvend verdeeld CDA?
Naar aanleiding van het vorige week gepresenteerde regeer- en gedoogakkoord en de prachtige uitzending van het congres van het CDA, heeft mij doen besluiten deze blog te schrijven. Allereerst wil ik mijn oprechte waardering uitspreken dat het CDA via een live-uitzending op tv, haar ware gezicht heeft durven laten zien. Het is per slot van rekening niet niks als je zo verscheurd en verdeeld bent en dit op deze wijze aan de buitenwereld durft te tonen. Na afloop van de stemming of het CDA wel of niet zou moeten deelnemen aan de coalitie met de VVD met gedoogsteun van de PVV, was 68% voor en 32% tegen deelname. Voor mij heeft dit in ieder geval wel aangetoond dat het CDA nog een lange weg heeft te gaan om het vertrouwen bij haar eigen leden terug te winnen. Wel vond ik duidelijk naar boven komen dat Maxime Verhagen er alles aan gelegen is om te gaan regeren. De speeches van Ab Klink en Ernst Hirsch-Ballin hebben dan ook zeer diepe indruk op me gemaakt.

Ondanks dat het CDA en de PvdA vanuit de recente samenwerking niet altijd de beste vrienden zijn liggen in mijn optiek bij beide partijen een aantal kernwaarden, waaronder omgangsvormen en bejegening normaliter wel dicht bij elkaar. Jammer dat dit zo makkelijk aan de kant wordt geschoven. In mijn ogen zijn voor een goed functionerende samenleving ook duidelijke fatsoensnormen nodig en moet je als politici te allen tijde bewust zijn van je voorbeeldrol. Dit wil in mijn ogen niet zeggen dat je niet zeer duidelijk op een heldere manier kunt aan geven dat er misstanden zijn die moeten worden aangepakt. Vandaar dat ik de term 'geneer'akkoord gebruik. Als mens en toekomstig politicus schaam ik me voor de toon en de wijze waarop gecommuniceerd wordt. Ik vraag me dan ook af hoe de heer koppejan en mevrouw Ferrier zich 'geloofwaardig' gaan opstellen in de komende periode.

Gedoogsteun PVV
De PVV heeft niet voor niets een groot aantal zetels gewonnen dus is het terecht dat men de kiezers van de PVV serieus neemt. Echter heeft een nog groter aantal kiezers gestemd op partijen die de PVV niet zien zitten. Waarom neemt het CDA, maar ook de VVD deze kiezers niet serieus.

Daarom vind ik het onbegrijpelijk dat men kiest voor een coalitie met gedoogsteun van de PVV. Zowel tijdens het regeer- en gedoogakkoord als in de periode daarvoor weet de PVV uit monde van de heer Wilders keer op keer groepen te stigmatiseren en tegenstellingen te vergroten. Hiermee los je de problemen niet op. De PVV creëert in de maatschappij een gevoel van onveiligheid en geeft hier een bepaalde groep of politieke richting de schuld van en blijft dit terugkerend doen. Het is jammer dat veel mensen en journalisten hier niet door heen prikken. De vrijheid van meningsuiting is een absoluut groot goed. Dat houdt in dat ook anderen dan de heer Wilders zich openlijk en vrijelijk hun mening moeten mogen uiten. Als namelijk een mening niet past bij die van de heer Wilders wordt hij boos en meet hij met twee maten. Ik hoop daarom dat de meeste mensen kritisch naar elkaar blijven en zelf blijven nadenken of iets feitelijk wel juist is.

Het is geven en nemen in een coalitie
Diverse punten uit het verkiezingsprogramma van zowel de VVD als het CDA zijn als sneeuw voor de zon verdwenen. In mijn ogen is het bereiken van resultaat (inhoud niet meer leidend maar de macht) te belangrijk geworden. Hierbij straalt Rutte van oor tot oor omdat hij weet dat hij de Minister President gaat worden. Alles voor het leiderschap van Nederland. Hij had ook kunnen kiezen voor een andere coalitie met een vernieuwender beleid en een andere toon. Net als het CDA overigens.

Sterke oppositie noodzakelijk!
Laten we hopen dat we vanuit de oppositie goed tegenwicht kunnen bieden en helder en goed onderbouwd socialere resultaat gerichte alternatieven kenbaar maken. Hierbij moeten we niet in de valkuil trappen om met de toon van de PVV mee te gaan. Ik heb daarom zeker vertrouwen in Job Cohen die als hij zichzelf blijft op een duidelijke en fatsoenlijke manier kan laten zien dat het anders kan.

Wij zullen als lokale, provinciale en landelijke PvdA regelmatig laten zien dat er voldoende alternatieve zijn om de problemen die er zijn op een efficiënte, doelmatige en sociale manier te lijf te gaan.

Provinciale Statenverkiezingen 2 maart 2011
Volgend jaar op 2 maart 2011 zijn er Provinciale Statenverkiezingen. Meestal is de opkomst voor deze verkiezingen niet heel hoog te noemen, wat erg jammer is. Zeker omdat met deze verkiezingen ook de eerste kamer wordt gekozen. Daarom roep ik nu al alle PvdA kiezers op om deze datum te noteren en op 2 maart 2011 te gaan stemmen. Een PvdA moet een sterke vertegenwoordiging hebben in zowel de Provincie als Eerste kamer. Ondanks de economisch moeilijke tijden kiest de PvdA voor sociaal bezuinigen.